Mijn allereerste zomervakantie in Portugal was in 2011. Hoewel vakantie.
Het kostte me zeker een week om er van bij te komen. Het was enerverend, intensief, intens. Het was Portugees!
In de zomer van 2011 leerde ik mijn schone familie kennen. Niet alleen mijn schoonouders, maar ook alle ooms, tantes, neven, nichten, achterneven en -nichten en daar weer de kinders van, hoe dat dan ook mag heten. Portugese families zijn vaak groot en hecht. Zo hecht, dat je je hele vakantieplanning verzekerd bent van rijk gezelschap. En zo geschiedde. Wij boekten een boottocht over de Rio Douro en met ons boekten...juist ja, de hele familie.
Met de hele familie op pad
De dag ving on-Portugees vroeg aan. Om 7 uur 's ochtends stonden we klaar in Porto voor vertrek. Op een fijne boot, met de tafels gedekt voor een heerlijk ontbijt. Er werd koers gezet richting het binnenland, waar de heuvels een indrukwekkend decor vormen van de Rio Douro. Er kwamen sluisjes en achter die sluizen nóg mooiere vergezichten. Op het deels overkapte dek van de boot een eersteklas uitzicht. De omgeving doet je de tijd vergeten en ware het niet de uitgebreide warme lunch, zou je de hele middag op dat dek kunnen wegdromen. Rond vier uur 's middags bereik je de eindbestemming, waar je vervolgens met een trein terug reist naar het beginpunt. Terug naar Porto.
Het liefst zou ik je uit eigen ervaring kunnen vertellen dat dit een geweldige ontspannen dagtrip is. Op het water, met de meest adembenemende uitzichten, midden in de natuur. Genietend van fijne haps en snaps. Kortom, een echte must see, must do!
Voor mij pakte het een tikkeltje anders uit. Om een goede indruk te maken op de familie, en gezellig in de smaak vallende bij de kinders (juist ja, die van die achterneven en -nichten), bleek ik dé aangewezen entertainer voor die dag. Behoudens het ontbijt en de lunch heeft mijn bips geen stoel aangeraakt tijdens de hele bootreis. Waarschijnlijk was dat meteen een rede voor mijn zitvlak om te protesteren tijdens de treinrit, waar (zo bleek de volgende dag) twee zwarte bloeduitstortingen bevestigde dat twee kindjes tegelijk op schoot in de trein niet zo'n heel goed idee is. Bovendien besloot de familie, eenmaal terug in Porto rond de klok van 21:00 uur, om samen nog te gaan uit eten. Dat werd nog ver na middernacht. En ik was total-loss. Die boottrip ga ik zeker nog een keer doen. Alleen en mét kussentje. Zodat mijn bips en ik optimaal kunnen genieten van dit prachtige stukje Portugal.
(Foto's; Rio Douro by Hello Portugal)
